Balsam peruwiański – właściwości, zastosowanie i dawki użytkowe

Balsam peruwiański, pozyskiwany z kory drzewa Myroxylon pereirae, to niezwykła substancja, która od wieków fascynuje zarówno medycynę, jak i kosmetologię. Jego silne właściwości antyseptyczne i przeciwzapalne sprawiają, że jest cenionym środkiem w leczeniu różnorodnych schorzeń skórnych, od oparzeń po łuszczycę. Warto zgłębić jego pochodzenie i unikalne składniki, które przyczyniają się do jego skuteczności. Co więcej, w odpowiednich rękach balsam ten może stać się potężnym sprzymierzeńcem w walce z problemami dermatologicznymi, ale należy pamiętać o zasadach ostrożności i potencjalnych działaniach niepożądanych. Oto historia tego fascynującego preparatu oraz jego zastosowania w codziennej pielęgnacji i terapii.

Balsam peruwiański – właściwości, działanie i zastosowanie

Balsam peruwiański, znany także jako Balsamum peruvianum, pozyskiwany jest z kory drzewa Myroxylon pereirae.

Ceniony jest za swoje silne właściwości lecznicze, głównie działanie antyseptyczne i przeciwzapalne. Składniki tego balsamu skutecznie dezynfekują, zwalczając bakterie, grzyby, a nawet pasożyty. To sprawia, że jest on pomocny przy różnorodnych problemach skórnych, w tym:

  • trudno gojących się ranach,
  • odleżynach,
  • owrzodzeniach,
  • łuszczycy,
  • oparzeniach i odmrożeniach.

Dodatkowo, balsam usprawnia krążenie w skórze, co znacząco przyspiesza regenerację tkanek. W Europie zagościł już w 1524 roku.

Jakie jest pochodzenie i znaczenie balsamu peruwiańskiego?

Balsam peruwiański to rodzaj żywicy pozyskiwanej z kory drzewa Myroxylon pereirae, które naturalnie rośnie w Ameryce. Aby wydobyć tę cenną substancję, wystarczy mechanicznie uszkodzić korę drzewa. Gotowy produkt to ciemnobrunatna ciecz charakteryzująca się specyficznym, gorzkim i nieco ostrym zapachu. Nazwa balsamu pochodzi od wicekróla Peru. Co ciekawe, dotarł on do Europy wyjątkowo wcześnie, bo już w 1524 roku. Tę żywicę doceniano od wieków głównie ze względu na jej liczne, cenne właściwości.

Jakie są postacie i składniki balsamu peruwiańskiego?

Peruwiański balsam jest często stosowany w maściach i preparatach do smarowania. Jego działanie opiera się na starannie dobranych składnikach. Główną substancją czynną jest cynamonian benzylu.

  • etanol,
  • parafina ciekła,
  • biała wazelina.

Aby balsam spełniał wymagania standardów farmakopealnych, musi charakteryzować się konkretnymi parametrami.

Należą do nich: gęstość w przedziale od 1,14 do 1,165 oraz minimalna zawartość cynameiny – co najmniej 50%.

Jakie jest zastosowanie w leczeniu schorzeń skórnych?

Balsam peruwiański to naturalny środek, ceniony za swoje wszechstronne działanie na skórę. Skutecznie wspiera regenerację i przynosi ulgę w rozmaitych dolegliwościach.

Główne korzyści ze stosowania balsamu peruwiańskiego:

  • wspiera regenerację i przynosi ulgę w stanach takich jak oparzenia, odmrożenia, odleżyny czy trudno gojące się owrzodzenia,
  • jest pomocny w terapii łuszczycy oraz przynosi ulgę osobom zmagającym się z alergiami skórnymi,
  • wykazuje silne działanie przeciwzapalne, które łagodzi podrażnienia,
  • znacząco przyspiesza proces gojenia uszkodzonych tkanek,
  • pozytywnie wpływa na krążenie w skórze.

Jak stosować balsam peruwiański – dawkowanie i ostrożność

  • stosuj wyłącznie miejscowo,
  • zachowuj szczególną ostrożność, zwłaszcza w pobliżu oczu,
  • w celu minimalizacji ryzyka alergii, aplikuj tylko na niewielki fragment skóry,
  • pamiętaj, że właściwą dawkę ustala się zawsze indywidualnie.

Jakie są przeciwwskazania i działania niepożądane?

Balsam peruwiański może czasem wywoływać niepożądane reakcje, głównie o charakterze skórnym i alergicznym. Typowe objawy to zaczerwienienie i swędzenie, a także pojawienie się wysypki, która nierzadko przybiera postać wyprysku kontaktowego. Kiedy należy zachować szczególną ostrożność lub w ogóle go unikać? Przede wszystkim wtedy, gdy masz stwierdzoną nadwrażliwość na ten balsam lub którykolwiek z jego składników. Co więcej, ze względu na brak pełnych danych dotyczących bezpieczeństwa, nie zaleca się jego stosowania u kobiet w ciąży ani podczas karmienia piersią.